Γάτε, παλιόγατε, που σ' αγαπούσα και δεν σε ξέχασα. Που σε βρήκα μετά απο τόσα χρόνια. Μια ζωή. 32. Χωρίσαμε παιδιά. Με την ξενοιασιά της νιότης. Βρεθήκαμε να μην θυμάσαι και να νευριάζω.
Μα αλήθεια δεν θυμάσαι? Μόνο δικό μου προνόμιο ειναι αυτό? Μόνο?
Δυο χρόνια ήταν αυτά. Μ' έμαθες τόσα. Σε θαύμαζα.
και μετά δεν σε έψαξα ποτέ. Χωρίσαμε εργασιακώς και εμεινα να περιμενω. Δεν ξέρω τι. Ούτε και με θυμόσουν, είπες.
Δεν πειράζει. Βρεθήκαμε ξανά και κάνουμε "παρέα" λεμε μια καλημέρα και περιμενω την ώρα που θα σε δω.
Που θα μου πεις, πόσα θυμάσαι και πόσα θυμήθηκες.
Παλιόγατε. Με μαλώνω. που δεν άπλωσα το χέρι να σε βρώ. Που ήξερα που είσαι και δεν...
Δεν πειράζει. αυτό το 32, με αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Δεν μιλάς. Περιμένω.
Μα αλήθεια δεν θυμάσαι? Μόνο δικό μου προνόμιο ειναι αυτό? Μόνο?
Δυο χρόνια ήταν αυτά. Μ' έμαθες τόσα. Σε θαύμαζα.
και μετά δεν σε έψαξα ποτέ. Χωρίσαμε εργασιακώς και εμεινα να περιμενω. Δεν ξέρω τι. Ούτε και με θυμόσουν, είπες.
Δεν πειράζει. Βρεθήκαμε ξανά και κάνουμε "παρέα" λεμε μια καλημέρα και περιμενω την ώρα που θα σε δω.
Που θα μου πεις, πόσα θυμάσαι και πόσα θυμήθηκες.
Παλιόγατε. Με μαλώνω. που δεν άπλωσα το χέρι να σε βρώ. Που ήξερα που είσαι και δεν...
Δεν πειράζει. αυτό το 32, με αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Δεν μιλάς. Περιμένω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου