Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Πάει καιρός

Πάει καιρός που σε "συνάντησα" ξανά σ' αυτή τη σύγχρονη ηλεκτρονική εποχή.
Πάει καιρός, που ανταλλάξαμε λίγες λέξεις απο το παρελθόν. 
Πάει καιρός που θυμηθήκαμε εποχές της νιότης. Μεγαλώσαμε. Ωριμάσαμε. Ηρθαν παιδιά και έννοιες άλλες.

Ξενοιαστοι στα 25, ανεβασμένοι σε μια μηχανή, οργώναμε την παραλιακή ως το Καλαμάκι.
Παίζαμε ανέμελα με τις λέξεις και τις φράσεις, πλέκαμε στεφάνι στην ωριμότητα και ζούσαμε ξένοιαστα. Είμαστε παιδιά.


Παιδόπουλα, ευτυχισμένα. Που δοκίμαζαν δρομους και περιπέτειες. 

βρεθήκαμε ώριμοι... μα τι ειναι η ωριμότητα. τι ειναι η νιότη? ειναι η ζωή μας ολάκερη. 

Μ' άρεσε που μιλήσαμε εστω για λίγο, που χτύπησε ενα τηλέφωνο εστω για μια στιγμή. Μ' άρεσαν ολα. 

Μένω με μια γλυκειά προσμονή. Να ξανακτυπησει το τηλέφωνο. Να αχνοχαμογελάσω στο άκουσμα της φωνής σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου